Gered

Het bijhouden van een blog kost tijd, energie en zin. Het ontbreekt me de laatste tijd aan alle drie. Ik vind het jammer om dit van mezelf te moeten constateren. In de aantal jaren dat ik dit blog bijhoudt, heeft het me een hoop plezier en zelfs een aantal leuke contacten opgeleverd.

Ik ga voorlopig nog niet stoppen met dit blog, daar betekent het voor mij teveel voor. Echter weet ik (nog) niet welke richting ik op wil. Weer terug naar de basis: Bob Dylan, of meer algemene berichten die het afgelopen jaar voornamelijk zijn verschenen.

Ik luister veel minder naar de muziek van Bob Dylan dan ik voorheen deed. Het zijn fases waar je als luisteraar doorheen gaat. De ene week luister ik vrijwel alleen maar naar Dylan, de andere week bijna niet. En nu is een stille week uitgegroeid tot stille maanden. Af een toe een nummer, heel zelden een album. Waar komt dit door? Ik vraag het mezelf ook af. Ik weet het niet. Ontbreekt het me aan energie om me volledig te kunnen focussen op zijn stem en muziek; je luistert Dylan niet op de achtergrond. Zijn muziek moet op de voorgrond draaien, hard, misschien meezingen met de muziek of verdwaald raken in de tekst. De momenten dat ik de afgelopen tijd naar muziek heb geluisterd waren voornamelijk in de trein in het midden van het lawaai van de omgeving. Dylans muziek is geen muziek om tussen het midden van lawaai beluisterd te worden.

Ik heb 'Saved' opgezet. Ik word er emotioneel van. Het album waar het allemaal mee begonnen is,
wat een mijlpaal in mijn geloofsleven is, eraan bijgedragen heeft dat ik God opnieuw vond. Zoveel kracht kan er in muziek zitten, zoveel kracht zit er voor mij is de muziek van Bob Dylan. Ik ken 'Saved' van a-z, ieder woord, iedere noot, ieder detail. En toch verveeld het album niet. Na de zoveelste luistersessie blijft het album nieuw, blijft het net zo krachtig als het was toen ik het voor de eerste keer beluisterde.

Er is een hoop gebeurd het afgelopen jaar, ik ben veranderd. Maar ondanks dat ik op deze leeftijd zoveel veranderingen doormaak, blijft mijn liefde voor Dylans muziek onveranderd. Door alle veranderingen heen, blijf ik blij dat ik Dylan twee keer live heb gezien, blijf ik blij met alle albums van hem die in mijn kast staan, blijf ik blij dat hij de Nobelprijs heeft gewonnen. En moest ik vandaag glimlachen terwijl ik zijn naam zag staan in de Volkskrant.

'Saved' is het album waar het voor mij mee begon en waar ik nu bij terugkom, zoals ik ontelbare keren heb gedaan. De hand van God raakt handen van mensen aan op de hoes van het album. Ik ben aangeraakt door God. 'Saved', gered. Ik ben gered...







Reacties

Populaire posts