Mijn geloof en wat dat betekent voor mijn muzieksmaak (of althans een poging daartoe)

Ter voorbereiding: Ik ben sinds gisteren aan dit bericht bezig. Een onderwerp waar ik me eigenlijk
liever niet aan waag, maar me toch toe verplicht voel. Ik kan met dit bericht een hoop mensen op de verkeerde plek raken, ik weet dat muziek voor veel mensen juist iets is geweest om zich van de kerk los te maken. Voor mij is het iets wat me alleen maar daarin bevestigt. Het punt is dat het bericht niet afkomt/is. Het is gewoon een bericht waar ik heel veel in wil stoppen van mezelf en algemene dingen, maar toch niet alles precies juist op papier krijg. Ik wil als voornaamste aangegeven dat ik jullie niets op wil dringen, daar zou ik alleen maar het tegenovergestelde mee bewerkstelligen van wat ik graag wil bereiken. Lees dit bericht alsof het nog niet af is, want dat is het voor m'n gevoel ook niet. Ik gooi het wel online, dat wil niet zeggen dat het af is. Ik laat het voor wat het is en hoop dat er iets goeds uit mag voortkomen.   

Een tijd geleden heb ik een bericht geschreven over Bob Dylan en religie. Omdat ik toch eens wat dieper op dit onderwerp wil ingaan heb ik besloten om niet een bericht over een artiest als Bob Dylan en zijn geloofsovertuiging te schrijven, maar over mij als muziekliefhebber en mijn geloofsovertuiging.

Trouwe lezers van mijn blog zullen vast wel weten dat ik in een aantal berichten gewoon heb aangegeven dat ik christelijk ben en bovenaan de rechter zijbalk staat een afbeelding van de Bijbel. Nog nooit ben ik echt dieper hierop ingegaan, buiten dan wat gospel en relipopmuziek die ik besproken heb. Laat ik maar eerst zeggen dat ik op geen enkele manier ervoor wil zorgen dat je dit bericht als provocerend ervaart. Ik veroordeel niemand en wil mezelf ook niet opdringen. Zie dit bericht gewoon als een stukje van mezelf wat ik met jullie, mijn lezers, deel.

Mijn liefde voor muziek speelt al sinds het begin van mijn leven en het christelijke geloof speelt al een rol sinds het begin van m'n leven. Muziek en geloof zijn dingen die voor mij prima samen gaan, soms zelfs mekaar versterken. Door mijn geloof krijg ik veel antwoorden op levensvragen en door muziek net zo goed. Muziek is ook iets wat me helpt bij geloven en me op het rechte pad houdt. Een boek als de bijbel vergt veel aandacht en wilskracht om in te geloven en muziek brengt die boodschap voor mij veel dichter bij. Ik hoef de stem van Mahalia Jackson of de gitaar van Phill Keaggy maar te horen en ik krijg weer bevestiging. Natuurlijk snap ik dat het voor veel mensen moeilijk is om te geloven. Er is immers zoveel onrecht in de wereld en er gebeuren zo'n verschrikkelijke dingen. Waarom zou God dit dan toe laten? Een vraag waar ik veel over nagedacht heb, maar geen antwoord op heb gevonden. Maar waar moet je dan in geloven? Waar komen we vandaan, waar gaan we naartoe, heeft gewoonweg een puur toeval zoveel moois gebracht op deze aarde? Op al die vragen heb ik antwoord gekregen toen ik in God ben gaan geloven. Zou er geen God zitten achter al dat talent wat zangers, gitaristen, pianisten, trompettisten en ga maar door, hebben. Geloof kan benauwend zijn? Je moet je leefstijl aanpassen en geen verkeerde dingen doen. Maar zijn die verkeerde dingen niet de dingen waar je je sowieso schuldig over voelt als je ze gedaan hebt? Je kunt het beeld hebben van christenen die vroom leven, alleen naar kerkse muziek luisteren en zich over alles schuldig voelen. En ja, die zijn er genoeg. Maar die mensen kiezen er zelf voor om zo te leven, dat maakt hen gelukkig. Persoonlijk denk ik niet dat God wil dat je je hele leven schuldig voelt en alleen maar naar christelijke muziek luistert. Er zijn momenten dat ik twijfel over het geloof, verkeerde dingen wil doen en doe. Het mooie is juist dat God bereid is om je alles te vergeven en je een eeuwige hemel wil geven. Een plek waar altijd muziek gespeeld wordt, waar niets meer verkeerd gaat en er geen pijn meer is. Het geeft me enorm veel rust dit vooruitzicht. De vraag is dan of ik beperkt wordt in de muziek die ik luister door m'n geloof. Ja, een heel klein beetje. Ik denk niet dat God wil dat ik naar muziek luister die haatdragend is jegens religie en andere mensen. Als je dit blog regelmatig leest zul je wel gemerkt hebben dat ik echt niet het grootste deel van de tijd naar christelijke muziek luister. Ik kan enorm genieten van goeie christelijke muziek, maar ik durf ook aan te geven als ik bepaalde christelijke muziek echt niet goed vind. Het is ook niet zo dat God wil dat we alles wat niet over het christendom gaat moeten verbannen. Het kan niet zijn dat je in je leven alleen maar met je geloof bezig bent, al probeer ik dit wel zoveel mogelijk te doen. dus ook De muziek waar je naar luistert hoeft niet alleen maar over het christendom te gaan.
       
Alsjeblieft, neem geen aanstoot aan dit bericht. Ik dwing je niets af, de keuze moet je altijd helemaal zelf maken en bepalen. Mijn excuses als ik dit wel gedaan heb, dat was absoluut niet m'n intentie.