Op de draaitafel #24: Wednesday Morning, 3 A.M. - Simon & Garfunkel

Dit is het eerste album van één van 's werelds bekendste duo's, als je de enkele nummers van Tom &
Jerry niet meerekent. Samen hebben ze albums gemaakt die nu nog steeds in de klassiekerlijst staan. Daar hoort voor mij dit album niet echt bij. Er  staan veel covers en traditionals, zoals 'The Times They Are-A Changin' en mijn preferatie gaat toch altijd uit van het zelfgeschreven werk van Paul Simon. En je kunt merken dat ze hun echte weg in het artiestenschap moeten vinden. Maar toch heeft dit album een heel speciaal plekje in m'n hart. Dat komt misschien omdat 'Simon & Garfunkels werk één van de eerste soorten muziek was die ik echt leerde kennen. Of dat dit ook daadwerkelijk het eerste cd'tje was van hen die ik kocht, een paar jaar terug op de koningenmarktnog ver voordat de lp in de kast zou verdwijnen. En zeg nou zelf, die stemmen blijven als geen ander bij elkaar passen. En ja, 'The Sounds Of Silence' hé, een ware klassieker. En 'Sparrow', een prachtig voorbeeld van hun ongelooflijk vermogen van het blenden van hun stemmen. Zo staan er toch nog een paar prachtige nummers op. Mijn liefde voor hun muziek gaat al een aantal jaren terug, zo ook voor dit album. Als is dit dan niet het beste wat ze ooit uitgebracht hebben, het is wel het begin van een duo wat de geschiedenis van de klassiekers in zou gaan. En daarom laat ik de naald toch wel eens vallen op deze lp en heel stiekem geniet ik dan met iedere vezel in m'n lijf.

Cijfer: 8        

Reacties

Populaire posts