Gedachten over Dylan #11: Precious Memories

Als ik dit bericht schrijf heb ik net een berg schoolwerk afgemaakt. Het is altijd erg druk de week
voor de vakantie. Veel docenten willen nog net in die week een toets proppen zodat we na de vakantie met een fris, nieuw hoofdstuk kunnen beginnen. Het vele leren is nog niet zo erg, maar wat ik wel erg vind is de weinige tijd om een plaat te draaien. De kast blijft deze week vrijwel onberoerd. De enigste platen die ik gedraaid heb zijn: Animals van Pink Floyd, een plaat die ik nog erg moet leren kennen en 'Slow Train Coming', een plaat die van a-z en z-a ken. Iedere keer als ik 'Slow Train Coming' op de draaitafel leg, wat al ontelbare keren gebeurd is, klinkt ie zo bekend en toch weer totaal nieuw. Dylans platen kan ik honderden keren geluisterd hebben en toch klinken ze iedere keer weer anders en ontdek ik er nieuwe dingen in. Maar ook komen er weer veel herinneringen naar boven. Bij 'Slow Tarin Coming' is bijvoorbeeld mijn liefde voor vinyl begonnen, het was namelijk de eerste lp waar ik een naald op liet vallen, of 'Blood On The Tracks', die vanaf het eerste moment tot de laatste luistersessie me diep raakt, of 'Saved' en 'Shot Of Love' waar mijn liefde voor Dylans muziek mee is begonnen. Zo heeft ieder plaat van Dylan of anderen een persoonlijk verhaal te vertellen. Er is trouwens een prachtige traditional over dit onderwerp. 'Precious Memories' natuurlijk waar J.J. Cale een ongelooflijk goeie versie van heeft gemaakt op zijn plaat 'Okie' en zelfs Dylan heeft een totaal vernieuwende versie opgenomen op 'Knocked Out Loaded' wat eigenlijk één van de weinige hoogtepunten op dit album is. Ik moet straks deze twee platen eens uit de kast pakken en alleen 'Precious Memories' luisteren, dan is m'n dag weer helemaal goed.

          

Reacties

Populaire posts