Akoestisch of elektrisch

Vandaag is het 49 jaar gelden dat Dylan de geschiedenis van de popmuziek veranderde door zijn
gitaar in te pluggen op het 'Newport Folk Festival'. Ik wil niet in dit berichtje het honderden keren beschreven en besproken onderwerp over de hippie die zich naar de zingende dansman transformeerde. Ik wil de vraag behandelen of de akoestische of de elektrische Dylan mij het meeste aanspreekt en dan wil ik me beperken tot de jaren-60.

Het is lastig om deze vraag te beantwoorden; er zijn tijden dat het even teveel wordt en ik me wil verschuilen in de prachtige, jonge folkzanger, die zijn protest en levensverhaal op zijn gitaar gitaar tokkelt, maar er zijn ook tijden dat ik er allemaal genoeg van heb en mee wil rebelleren met de schreeuwende, rockende Dylan met een grote bos haar. Laten we beginnen met waar ik het meeste naar luister. Dat zijn meestal de elektrische album, deze albums zijn voor mij een van de beste aller tijden. 'Blonde on Blonde' stroomt over van geniali- en creativiteit zowel elektrisch als akoestisch. De alleen akoestische albums kunnen niet tippen aan die vol adrenaline stromende zanger. Er wordt vaak
gezegd dat Dylan op zijn creatieve hoogtepunt zat in die periode. Als je naar liveopnames van midden jaren-60 kijkt, zie je dat Dylan stokstijf op het podium staat, de adrenaline giert door z'n lijf. Maar als ik dan naar de onervaren jongen uit begin jaren-60 kijk, komt er een glimlach op m'n mond en kan ik niet anders dan volledig in de muziek gesleept worden en me te laten raken door zijn breekbare stem. Meestal als ik net naar 'Bringing It All Back Home' luister, zal ik ik zo snel naar 'The Thimes They Are-A Changin'' luisteren. Nee, dan wil ik meer van die folkrock horen en zal ik eerder naar een concert uit die periode luisteren. Maar als ik eest naar 'The Times' heb geluisterd, verlang ik ook naar meer en luister ik naar een concert uit die periode. Ik houd van allebei ontzettend veel. Dylan is op alle twee de gebieden een genie.

Eigenlijk kan ik geen keuze maken.
Ik kom tot de conclusie dat ik als het echt zou moeten en maar één album uit de jaren-60 zou kunnen meenemen, dan zou het een Greatest Hits album worden. Van allebei een beetje. Vergeet niet het bericht over muziek meer dan een mp3tje hieronder te lezen.