Het gevoel van het zoeken

Vanmiddag bracht ik na school een bezoek aan de plaatselijke kringloop. Zelden kom ik met lege handen thuis en vandaag ben ik ook weer meer dan geslaagd.

Op YouTube bestaat er een serie 'Crate Diggers' genaamd. Hierin vertellen dj's en vinylliefhebbers hun verhaal over de jaren dat zij vinyl verzamelen. De verhalen die ze vertellen kun je soms niet geloven en verbazen me iedere keer weer. Van vast te komen zitten in de sneeuw voor een bezoekje aan een platenzaak in de andere kant van het land, tot gewoonweg vertellen over de dingen die ze gevonden hebben in de tijd van verzamelen.

Ruim 2,5 jaar geleden kreeg ik voor m'n 12de verjaardag een platenspeler. De reden was eigenlijk om nou eindelijk een keer de oude platen van m'n pa te kunnen horen en niet perse een eigen collectie te beginnen. Maar van het een komt het ander en al snel vond ik mezelf gravend in kratten op rommelmarkten, kringloopwinkels en niet te vergeten de ouderwetse platenzaak.

De eerste plaat die ik zelf kocht was: de Nederlandse persing van 'Bob Dylan Greatest Hits' uit 1967.
Ik weet nog hoe trots ik was en hoe het voelde om mijn eerste zelf gekochte plaat op te zetten.
Dit was dus het begin van 2,5 jaar verzamelen. Aan iedere plaat zit een verhaal: waar je hem gekocht hebt, hoe duur die was, of je verrast of teleurgesteld was over de inhoud / kwaliteit.

Het gevoel en plezier wat ik uit het zoeken naar nieuwe pareltjes put is geweldig. Je ontdekt nieuwe soorten muziek, breidt het bekende uit en luistert. De artiesten die ik ben gaan verzamelen door die ene plaat die ik gekocht heb op die plek voor dat geld. Als je die artiesten voorbij ziet komen in kratten voel je een sprankeling door je lijf. Heb ik hem al, is het een andere druk? En als je dan thuiskomt en weer een paar uur nieuwe muziek hebt om te luisteren, soms bekend en soms onbekend, dan kan je dag niet meer stuk.

Morgen zal ik weer een nieuwe vinylupdate plaatsen en laten zien wat er de afgelopen weken bij gekomen is.

Reacties

Populaire posts